یکی از شاخصه های طبیعی رشد در انسان، ازدواج است. براساس نظریه اریکسون یکی از مراحل دوره بزرگسالی مرحله ی صمیمیت در برابر انزوا است. پس یکی از تبعات تعلل ازدواج در جوانانعواقب تاخیر در ازدواج طبعا عدم حرکت صحیح و طبیعی مسیر رشد و تعالی انسان است.
تبعات تعلل ازدواج در جوانان:
مسئله ازدواج به هنگام یکی از مسائلی است که از نظر بهداشت روان شناختی حائز اهمیت است چراکه ازدواج نا به هنگام یا تاخیر در ازدواج سبب می شود جوانان از یک زندگی رضایت آمیز، آسوده، مسرت بخش، توام با کامیابی و بهزیستی روانی برخوردار نبوده و همیشه یک نوع بلاتکلیفی و فاقد ماهیت و به نوعی سردرگمی را تجربه کنند و در صورت عدم وفاداری به اصول اخلاقی، اکثرا با لذت طلبی‌ها و کام جویی‌های ساختگی به دنبال تکیه گاه‌های غیر حقیقی هستند تا از فشارهای روانی آسوده شوند، یا به نوعی آن را برابرسازی کنند.
یکی از تاثیرات تاخیر در ازدواج اثرات روان شناختی آن در سطح فردی است که چالش هایی در محیط خانوادگی به دنبال دارد به عنوان مثال تقلیل پشتیبانی های مختلف از نظر مالی، عاطفی، شناختی، انگیزشی در بین اعضای خانواده با فردی که تاخیر در ازدواج دارد، وجود دارد. همچنین فرد مجرد با افزایش سن در ملاک های انتخاب همسر دچار نوعی وسواس می شود که این موضوع جو خانواده را با کشمکش هایی در ازدواج روبرو می‌کند. جوانانی که تاخیر در ازدواج دارند، از سوی اعضای خانواده به عنوان فردی مزاحم و فاقد مسئولیت‌پذیری یا خودکارآمدی لازم جهت تشکیل و اداره‌ی امور زندگی در نظر گرفته می‌شوند.
از دیگر معضل تاخیر در ازدواج اثرات منفی آن بر جامعه است مانند افزایش انحرافات رفتاری، جنسی، فساد، بی بندوباری و بی مسؤولیتی، که در فعالیت های اجتماعی نیز اثر می گذارد همچنین باعث کاهش زاد و ولد در جامعه می شود و همین امر سبب تقلیل هرم جمعیتی کشور در سال های آینده خواهد شد. همان طور که در بالا گفته شد ازدواج یک مرحله طبیعی در رشد و تعالی انسان است و نمی توان به راحتی از این امر طبیعی صرف نظر کرد. بر همین اساس باید هر گونه مشکل و مانع که در مسیر این امر مهم و ضروری وجود دارد را برطرف و وصول به آن را برای همه آسان نمود. به این دلیل که ازدواج تاثیر تحولی بر زتدگی فردی افراد دارد. در حقیقت دور اندیشی ها یا همان پختگی فکری، رفتاری و جسمانی که در اثر ازدواج در افراد به وجود می آید و سبب شکل گیری تعادل در روحیات، احساسات، افکار، اخلاق و سبک زندگی فرد می شود از پیامدهای مثبت ازدواج است.
اما اگر سن ازدواج بالا برود و تاخیر در ازدواج رخ دهد، برخی از کارکرد های فرد که باید صرف تحکیم کانون خانواده و تربیت فرزندان شود از بین می رود. همچنین اگر تمایلات غریزی و جنسی که به طور طبیعی در وجود زن و مرد نهادینه شده است تا به عنوان تکیه گاهی برای تربیت فرزندان و کانون خانواده قرار بگیرد به درستی استفاده نشود و زمانی که فرد در اوج جوانی که دارای این کشش و قدرت است به خوبی و به هنگام از آن استفاده نکند می توان گفت به نوعی این انرژی و پتانسیل به هدر رفته است. مساله افزایش فاصله سنی فرد به عنوان والد با فرزندان خود نیز در این پدیده تاخیر در ازدواج مطرح است چراکه باعث می شود درک متقابل بین والدین و فرزندان به طور مناسب و سالم شکل نمی گیرد.
از دیگر عواقب این پدیده، سخت تر شدن انطباق زوج ها با یکدیگر است به این دلیل که یک سری چهارچوب ها و باورها و ارزش های فرد طی تجربیات فردی خویش در زندگی شکل گرفته است بنابراین افراد یا نمی توانند یا به سختی با یکدیگر به تفاهم می رسند. بالا رفتن سن ازدواج تبعات زیادی دارد و این مسئله را هم مسوولان و هم خانواده ها باید در نظر بگیرند. از ویژگی های اصلی جوانی تمایل به مستقل شدن و داشتن شغل ثابت است و زندگی اجتماعی وی هویت مشخصی داشته باشد اما زمانی که در ازدواج تاخیر رخ می دهد احساس تنهایی و بی ارزشی فرد را فرامی گیرد و هویت اجتماعی او دچار اختلال می شود و نمی تواند نیازهای عاطفی خود را برطرف کند.
نگارنده : زینب پندار، دانشجوی دکترای مشاوره تخصصی