قسمت دوم
در مقاله قبل تا حدودی به ضرورت آموزش ازدواج پرداختم و اکنون میخواهم چند مثال مقایسه ایی بزنم تا واقع بینانه تر به مفهوم ضرورت آموزش ازدواج در مسئله ازدواج نگاه کنید.
ابتدا ضرورت آموزش ازدواج را با گرفتن گواهینامه رانندگی مقایسه می کنم. شما برای گرفتن گواهینامه رانندگی نیاز است که سه مرحله ی زیر را طی کنید:
- معاینه ی چشم و آزمون بینایی
- امتحان آیین نامه و قوانین رانندگی
- امتحان رانندگی و اثبات مهارت رانندگی
اما خب برای عقد ازدواج تنها حضور در یک دفتر ثبت ازدواج همراه با دو شاهد (در کشورهای غیر اسلامی) و اجازه ی پدر دختر یا جد پدری ( در کشورهای اسلامی) و پرداخت هزینه ی ثبت محضر کافی است تا ازدواج صورت گیرد. همه به این امر واقف هستیم که رانندگی بد در بسیاری از موارد موجب خسارت های فیزیکی و عاطفی وحشتناکی می شود، اما به نظر شما آیا ازدواج بد و نهایتاً طلاق، خسارت های عاطفی، فیزیکی، ارتباطی، مالی و افزایش تعداد کودکان تک سرپرست یا بی سرپرست و غیره را به دنبال ندارد؟!
یکی از اصول شادابی و سرزندگی در جامعه این است که تقاضای ازدواج در آن جامعه بیشتر باشد؛ اما در دنیای امروز لازم است که به ضرورت آموزش ازدواج بیشتر پرداخته شود چرا که برای تشکیل خانواده در عصر حاضر نیاز است به پیش زمینه هایی پرداخته شود که عبارتند از:
- آزمون بینشی برای اثبات کفایت و رشد متناسب بینش فرد در مورد تشکیل یک خانواده.
- گذرانیدن دوره های کوتاه مدت درباره ی آشنایی با مشکلات و انتظارات ازدواج.
- همچنین گذراندن دوره های کوتاه مدت کاربردی و عملی در جهت اثبات مهارت های ارتباط موثر و مثبت و مهارت های حل تعارض
شاید در نگاه اول به نوعی ابلهانه به نظر برسد و وقت گیرانه، اما ضرورت آموزش ازدواج برای گذراندن این پیش زمینه ها با توجه به تجاربی که ما خانواده درمانگرها و زوج-درمانگرها که با صدها نفر از مردمانی مصاحبه و مشاوره کرده ایم که از تباهی ناشی از ازدواج نامتناسب و ازدواج بد آزار دیده اند، بدست آمده است. افراد هنگام ازدواج وقت و هزینه-های هنگفتی برای برگزاری و انجام عروسی که تنها یک یا دو روز به طول می کشد صرف می کنند؛ در حالیکه برای خود ازدواج که یک عمر طول می کشد، نه تنها چنان پولی صرف نمی کنند بلکه حاضر به صرف وقت هم برای کسب پیش زمینه های ازدواج (ضرورت آموزش ازدواج) هم نمی کنند.
دیوید اولسون گفته جالب و تأمل برانگیزی را در این زمینه (ضرورت آموزش ازدواج) بیان می کند : ” جوانان در حال ازدواج انرژی زیادی را صرف انتخاب کیک عروسی می کنند، کیکی که توسط میهمانان گرسنه طی چند دقیقه مصرف می شود، در حالیکه می بایست انرژی خود را برای آموختن اصول پویای ازدواج و بالا بردن مهارت های لازم برای همسر شدن و پدر یا مادر شدن به کار ببندند و متأسفانه این اشتباه بزرگ جوانان ماست.”
هدف از مشاوره پیش از ازدواج:
یکی از اهداف اصلی مشاوره پیش از ازدواج این است که به افراد در انتخاب زوج مناسب کمک شود. در حقیقت مشاوره پیش از ازدواج یک جنبه پیشگیرانه دارد و در صورت هدایت درست تأثیر مفیدی بر بهداشت روانی خانواده خواهد داشت. در این مسیر مشاور به سنجش و شناخت تفاوت های زیربنایی شخصیت زوجین می پردازد و نظر زوجین را نسبت به این تفاوت ها جلب می کند؛ همچنین به بررسی آرزوها، تمایلات، توقعات، خط قرمزها، رمز و رازهای زوجین می پردازد. وظیفه ی مشاور در مشاوره پیش از ازدواج این است که احساسات و شخصیت واقعی زوجین را به یکدیگر معرفی کند که برای این امر از روش های متعددی مانند گفت گو ، مشاهده روابط آنها با یکدیگر و آزمون های مختلف شخصیت بهره می برد و همچنین در این فرآیند مشاور از طریق سوالاتی که در پرسشنامه ها و تست ها وجود دارد سعی می کند به ویژگی های شخصیتی آنها پی ببرد .
یکی از نکات طلایی و مهم در این مسیر این است که ما مشاورین در مشاوره پیش از ازدواج هیچ گاه به زوجین نمی گوییم که چه کاری انجام بدهند و چه کاری انجام ندهند، بلکه وظیفه ما آگاه کردن آنها است. ما مشاورین در مشاوره پیش از ازدواج تلاش می کنیم دیدگاه ها و اهداف زوجین را در زندگی مورد بررسی قرار دهیم و آنها را با این دیدگاه ها و اهداف آشنا کنیم. ما در مشاوره پیش از ازدواج به عنوان یک نفر سوم آگاه کمک خواهیم کرد که زوجین نسبت به مسائل پیرامون خود آگاهی پیدا کنند و با اطلاع رسانی مناسب و بیان دید گاه های خود زوجین، آنها را در امر انتخاب و تصمیم گیری مناسب کمک کنیم اما هرگز راه را برای آنها معین و مشخص نخواهیم کرد و زوجین خود باید به عنوان یک فرد آگاه و مطلع دست به انتخاب بزنند.
نگارنده: زینب پندار، دانشجوی دکترای مشاوره تخصصی