همانطور که کودکان در سنین پیش از نوجوانی و نوجوانی رشد می کنند، برای والدین چالش برانگیز تر می شود که بدانند چه فکر و چه احساسی دارند. در این مقاله با هم 12 راه پیشگیری از خودکشی را در نوجوانان با هم مرور می کنیم.چه زمانی فراز و نشیب های معمولی نوجوانی به چیزی برای نگرانی تبدیل می شود؟
والدین و اعضای خانواده می توانند به نوجوانان پیش از نوجوانی و نوجوانی کمک کنند تا در شرایطی که تحمل زندگی بسیار دشوار است، کنار بیایند. در مورد عواملی که می تواند خطر خودکشی فرزندتان را افزایش دهد آشنا شوید و 12 پیشنهاد زیر را بررسی کنید. این مراحل می تواند به شما کمک کند که برای ارائه حمایت مراقبتی و بدون قضاوت مورد نیاز فرزندتان احساس آمادگی بیشتری داشته باشید.
1. پیشگیری از خودکشی نوجوانان از طریق هماهنگ شدن با نوجوان
شاید فرزند شما فقط روز بدی را سپری می کند، اما وقتی علائم مشکلات روانی برای هفته ها طول می کشد، تصور نکنید که این فقط یک خلق و خوی گذرا است. مطالعات نشان می دهد که از هر 10 نوجوانی که جان خود را از دست دادند، 9 نفر با شرایط سلامت روانی مانند اضطراب دست و پنجه نرم می کردند. اما به خاطر داشته باشید:
نوجوانانی که هیچ بیماری روانی در آنها تشخیص داده نشده است ممکن است همچنان در معرض خطر باشند. تا حدی به این دلیل است که تشخیص دقیق مسائل مربوط به سلامت روان در سنین پایین می تواند دشوار باشد.
بسیاری از نوجوانانی که اقدام به خودکشی می کنند، مشکلات روانی زمینه ای ندارند، اما در بیشتر موارد، نشانه هایی از خود نشان می دهند که به فکر پایان دادن به زندگی خود هستند.
هدف شما باید این باشد که آرام، هوشیار و آماده صحبت با نوجوان خود باشید. منتظر نباشید که آنها به شما مراجعه کنند. ممکن است با گفتن این جمله شروع کنید: “به نظر می رسد غمگین هستید. من آماده صحبت در مورد این هستم، زیرا شما را دوست دارم و برایم مهم است که چه اتفاقی برای شما می افتد.” در اینجا نکات بیشتری برای باز کردن گفتگوهای سلامت روان با فرزندتان آورده شده است.
2. پیشگیری از خودکشی نوجوانان با گوش دادن به صحبت های نوجوان
اگر برای اولین بار موضوع بهداشت روانی یا خودکشی را مطرح می کنید، اگر نوجوان شما روی برگرداند، تعجب نکنید. به خاطر داشته باشید که حتی اگر کودک شما در ابتدا ساکت باشد، اعمال ممکن است حتی بلندتر از کلمات صحبت کنند.
مراقب تغییرات عمده در الگوی خواب، اشتها و فعالیت های اجتماعی فرزندتان باشید. خود انزوا، به ویژه برای کودکانی که معمولاً از معاشرت با دوستان یا ورزش کردن لذت می برند، می تواند نشانه مشکلات جدی باشد. اگر فرزند شما بیش از حد معمول با تکالیف مدرسه، کارها و سایر مسئولیتها مشکل دارد، اینها نشانه های دیگری هستند که نباید نادیده بگیرید.
3. درک کنید که ممکن است فرزند شما با خطرات خودکشی روبرو باشد که هنوز به آن فکر نکرده اید.
بسیاری از والدین تعجب می کنند: آیا واقعاً ممکن است این اتفاق برای فرزند من بیفتد؟ متاسفانه پاسخ مثبت است. جوانان از هر نژاد، قومیت، هویت جنسیتی، گرایش های جنسی، سطح درآمد و پیشینه اجتماعی هر ساله بر اثر خودکشی جان خود را از دست می دهند. در واقع، خودکشی دومین عامل مرگ و میر در بین جوانان 10 تا 24 ساله است.
در اینجا مواردی وجود دارد که باعث می شود جوانان به فکر پایان دادن به زندگی خود بیفتند:
- از دست دادن یکی از عزیزان به دلیل مرگ، طلاق، اعزام، تبعید یا حبس
- قلدری (حضوری یا آنلاین)
- تبعیض، طرد یا خصومت به دلیل هویت جنسی یا گرایش جنسی
- نژادپرستی، تبعیض و نابرابری های مرتبط و عوامل استرس زا
- سابقه خانوادگی خودکشی یا مشکلات سلامت روان
- انگ (اعتقاد به اینکه صحبت در مورد سلامت روان یا خودکشی اشتباه یا شرم آور است)
- دسترسی آسان به سلاح گرم یا سایر ابزارها و مواد تهدید کننده زندگی
- شاهد یا رنج بردن از خشونت یا آزار خانگی
- بی ثباتی مالی که باعث نگرانی و ناامنی می شود
- خودکشی در مدرسه یا گروه دوستان
در اینجا دیدگاه بیشتری در مورد خطرات خاص فرزندتان پیدا کنید.
4. سعی کنید آنچه را که به عنوان “درام نوجوانانه” می بینید رد نکنید.
هرگز تصور نکنید که فرزندتان اغراق می کند یا بازی می کند اگر می گوید یا می نویسد:
“من می خواهم بمیرم.”
“دیگه برام مهم نیست.”
“هیچ چیز مهم نیست.”
“من تعجب می کنم که چند نفر به مراسم خاکسپاری من می آیند؟”
“بعضی وقت ها آرزو می کنم کاش می توانستم بخوابم و هرگز بیدار نشم.”
همه بدون من بهتر خواهند بود.»
“دیگر لازم نیست نگران من باشید.”
بسیاری از کودکانی که اقدام به خودکشی می کنند، قبل از موعد به والدین خود می گویند (اگرچه دیگران این کار را نمی کنند). این کلمات نشان دهنده نیاز فوری به کمک است.
در این مورد ریسک نکنید. هر جمله ای در مورد خودکشی را جدی بگیرید.
5. پیشگیری از خودکشی نوجوانان از طریق همدلی و درک نوجوان
وقتی فرزندتان درباره خودکشی صحبت می کند یا می نویسد، ممکن است شوکه، صدمه دیده یا عصبانی شوید. حتی ممکن است بخواهید آنچه را که می بینید انکار کنید یا با فرزندتان بحث کنید. این احساسات طبیعی و معتبر هستند، اما مهم است که قبل از هر چیز بر نیازهای فرزندتان تمرکز کنید. هدف شما ایجاد فضای امنی است که نوجوان شما بتواند به شما برای گوش دادن و ابراز نگرانی اعتماد کند، اما بدون قضاوت یا سرزنش.
به جای اینکه اینگونه واکنش نشان دهید:
گفتن این حرف مضحک است.
“شما زندگی خوبی دارید – چرا به آن پایان می دهید؟”
“منظورت این نیست.”
“من نمی توانم آنچه را که می شنوم باور کنم!”
احساسات خود را مدیریت کنید تا بتوانید با همدلی پاسخ دهید:
“به نظر می رسد که شما در درد شدیدی هستید و نمی توانید راهی برای خروج از آن ببینید.”
“شاید شما تعجب کنید که چگونه زندگی اینقدر پیچیده و دشوار شده است.”
“در حال حاضر، شما از پاسخ به مشکلاتی که با آن روبرو هستید مطمئن نیستید.”
“شما باید واقعاً، واقعاً از درون رنج می برید تا پایان را در نظر بگیرید.
6. پیشگیری از خودکشی نوجوانان با دریافت کمک فوری حرفه ای
اگر نوجوان شما به خود آسیب می زند، یا احساس می کنید که در معرض خطر اقدام به خودکشی است، او را به بخش اورژانس بیمارستان محلی خود ببرید. وقتی همه چیز به نقطه بحرانی رسیده است، اقدام سریع بسیار مهم است.
اگر علائمی از افکار خودکشی می بینید اما بحران فوری را احساس نمی کنید، همچنان باید اقدام کنید. با پزشک اطفال یا ارائه دهندگان بهداشت روان محلی که کودکان و نوجوانان را درمان می کنند تماس بگیرید. آنچه را که می بینید و می شنوید توضیح دهید و برای ارزیابی سلامت روان برنامه ریزی کنید.
ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی می توانند به شما و نوجوانتان کمک کنند تا یک طرح ایمنی ایجاد کنید که شامل موارد زیر است:
علائم هشدار دهنده یا محرک هایی که نوجوان شما احساس می کند به افکار خودکشی منجر می شود.
اقدامات ممکن برای کمک به آنها برای مقابله با زمانی که احساس می کنند تحریک می شوند.
منابع حمایتی: خانواده، دوستان، معلمان، مربیان و دیگران
تماس‌های اضطراری و اقدامات لازم در صورت بدتر شدن اوضاع
7. پیشگیری از خودکشی نوجوانان با دور از دسترس قرار دادن دارو ها و اسلحه های سرد و گرم
نیمی از خودکشی‌های جوانان با سلاح گرم اتفاق می‌افتد و تلاش برای خودکشی با سلاح گرم تقریباً همیشه کشنده است. تا کنون، امن ترین گزینه این است که اسلحه و مهمات را از خانه خود بردارید، در حالی که نوجوان شما با افکار خودکشی دست و پنجه نرم می کند. بسیاری از خانواده‌ها اسلحه‌ها را به اقوام یا افراد مورد اعتماد دیگر می‌سپارند تا در دوران آسیب‌پذیری از نوجوان خود محافظت کنند.
ذخیره سازی ایمن در خانه دومین گزینه بهترین است. قفل کردن و تخلیه همه اسلحه ها، با مهمات ذخیره شده و قفل شده در یک فضای جداگانه، خطر تراژدی را کاهش می دهد – اما تنها در صورتی که نوجوان شما ترکیب قفل یا محل پنهان شدن کلید را نداند. جدا کردن اسلحه ها و نگهداری قطعات جدا و قفل شده گزینه دیگری است.
البته، اسلحه تنها وسیله ای برای خودکشی نیست که فرزند شما ممکن است به دنبال آن باشد. داروهای تجویزی و داروهای بدون نسخه می توانند در طول بحران خودکشی خطراتی ایجاد کنند. خانواده ها باید داروها را دور نگه دارند و در صورت امکان، حجم داروهای موجود را کاهش دهند. همچنین خرید داروهای بدون نسخه را در بسته های تاولی به جای بطری در نظر بگیرید تا دسترسی به قرص ها را کاهش دهید.
سایر ابزارها و مواد بالقوه کشنده ای که باید در نظر بگیرید آنها را قفل کنید عبارتند از:
- الکل
- مواد مخدر غیر قانونی
- پاک کننده های خانگی و سایر محصولات سمی
- محصولات کنسرو گردگیری
- مواد استنشاقی
- ضد یخ
- چاقو، تیغ یا سلاح های دیگر
- طناب، کمربند یا کیسه های پلاستیکی
کار بیرون آوردن یا قفل کردن این اشیا و مواد ممکن است دلهره آور به نظر برسد، اما ایمنی کودک شما در خطر است. اقدام به خودکشی اغلب تکانشی است و یک لحظه بحران می تواند خیلی سریع تشدید شود. اطمینان از اینکه نوجوان شما نمی تواند در زمان نامناسب روی وسایل کشنده دست بگذارد بسیار مهم است.
8. با ورود فرزندتان به درمان، روی ایجاد امید تمرکز کنید.
تیم مراقبت از کودک شما احتمالاً ترکیبی از مراحل را برای کاهش علائم سلامت روان و افکار خودکشی توصیه می کند. داروها، گفتار درمانی، و تکنیک های کاهش استرس مانند یوگا، مدیتیشن یا یادداشت روزانه ممکن است بخشی از برنامه باشد.
در طول مسیر به کودک خود اطمینان واقع بینانه بدهید. به آنها (و خودتان) یادآوری کنید که روزهای سخت برای همیشه دوام ندارند. مردم زمانی که درمان و حمایت مؤثر دریافت می کنند، احساس بهتری دارند.
اگر کودک شما احساس انگ یا شرم می کند، می توانید به او یادآوری کنید که از هر 5 نفر 1 نفر در مقطعی از زندگی خود علائم سلامت روانی دارند. سلامت روان بخشی از سلامت کلی است و کمک خواستن نشانه عزت نفس و بلوغ است.
9. آنها را به دیدن خانواده و دوستان تشویق کنید.
ممکن است فرزند شما نسبت به گذراندن وقت با افراد دیگر تمایلی نداشته باشد، اما می توانید توضیح دهید که حمایت اجتماعی به آنها کمک می کند تا احساس بهتری داشته باشند. اگرچه ممکن است در ابتدا به زمان خلوت بیشتری نیاز باشد، تشویق ملایم برای معاشرت با خانواده، دوستان و همسایگان مفید خواهد بود. از جنگ قدرت در مورد رویدادها یا دعوتنامه های خاص خودداری کنید، زیرا هدف شما احترام به نیازهای فرزندتان و به حداقل رساندن استرس است.
10. پیشگیری از خودکشی نوجوانان با توصیه به ورزش
فعالیت بدنی علائم سلامت روان را کاهش می دهد و از برنامه سلامتی کودک شما حمایت می کند. خواه بیرون رفتن برای پیاده روی روزانه، ورزش در باشگاه، یک کلاس ورزشی آنلاین یا چیز دیگری باشد، ورزش:
با تحریک تولید اندورفین (مواد طبیعی در مغز و بدن که به تعادل استرس و مدیریت درد کمک می کند) خلق و خوی نوجوان خود را افزایش دهید.
از سطوح بالاتر سروتونین، یکی دیگر از مواد مغزی بدن که منجر به خلق و خوی مثبت و خوابی آرام می شود، حمایت کنید.
کارشناسان توصیه می کنند که بین 2 تا 5 بار در هفته 30 تا 40 دقیقه ورزش کنید. هر شکلی از ورزش خوب است. آنچه بیش از همه مهم است این است که نوجوان شما از این فعالیت لذت می برد و برای انجام منظم آن انگیزه دارد.
11. تعادل و میانه روی را تشویق کنید.
نوجوانانی که در بحران هستند باید به راحتی به خودشان ادامه دهند. این به معنای اتخاذ یک سرعت واقع بینانه و اجتناب از تجربیاتی است که می تواند طاقت فرسا باشد.
به نوجوان خود اطمینان دهید که مراقبت از خود هرگز نشانه ضعف نیست. هر کاری که در زندگی انجام می دهیم تحت تأثیر سلامتی ما قرار می گیرد، بنابراین دادن زمان برای بهبودی ضروری است. کارهای بزرگ را می‌توان به کارهای کوچکتر و قابل کنترل‌تر تقسیم کرد و به تدریج، با افزایش اعتماد به نفس و قدرت فرزندتان، آنها برای انجام کارهای بیشتری احساس آمادگی خواهند کرد.
12. به یکدیگر یادآوری کنید که این کار زمان بر است.
شما و فرزندتان از دانستن اینکه پیشرفت با سرعت خودش به دست خواهد آمد، سود خواهید برد. شکست‌ها ممکن است اتفاق بیفتند – آنها نیز بخشی از روند درمان هستند. فرزندتان را تشویق کنید که صبور باشد و خود را ببخشد. آنها چیزهای زیادی را پشت سر گذاشته اند، اما با مراقبت و حمایت مناسب، هر دو شاهد بهبود خواهید بود.
آدرس مرکز مشاوره فراز مشاور
نگران پیدا کردن یک مرکز مشاوره روانشناسی خوب نباشید. مرکز مشاوره و روانشناسی فراز مشاور در نزدیکی میدان مادر است. که راحت ترین مسیر تردد را برای شما مهیا می کند. و از تمام نقاط تهران، به مرکز مشاوره روانشناسی فرازمشاور در تهران، دسترسی دارید. این مرکز اطلاعات خوبی در زمینه ی پیشگیری از خودکشی در اختیار شما قرار می دهد.